Het is nog koud en zelfs mistig als ik nog voor 8 uur in de auto stap voor de volgende etappe. De planning is om vandaag drie campings kort te bezoeken, en afhankelijk van de tijd nog één of twee uitgebreidere bezoeken. Plannen is niet altijd makkelijk in verband met de grote hoeveelheid tijd die je soms nodig hebt om over kleine wegen bij de campings te komen en/of aanwezigheid van de campingbaas! Ook wil ik zo'n bezoek niet afraffelen en relaxt even rondkijken, praten en foto's maken. Zodra ik uit het dal ben breekt de zon door en komt het Zuid-Frankrijk gevoel weer een beetje terug. De drie eerste campings die ik bekijk liggen dicht bij elkaar (rondom La Salvetat sur Agout) en ze zijn alle drie zeker de moeite waard: Goudal, Domaine Le Peyral en Le Pioch. Je kunt ze alledrie vinden in de gids en op de site voor een uitgebreidere beschrijving. Na Le Pioch in Fraïsse neem ik de schitterende binnendoor route D169 richting St. Pons. Je rijdt hier op 1000 m hoogte door bos, langs meren en in een Alpen-achtig landschap van de "Monts de l' Epinouse". Het valt me op dat de koeien hier pikzwart zijn. Net voor St. Pons vind ik de afslag naar La Borio de Roque, goed kijken want het valt niet heel erg op. Een ruige onverharde weg van 1,5 km brengt me het dal in waar de camping knus en beschut ligt bij een beek. Deze camping bestaat al een hele tijd en is nu in Nederlandse handen van Berend Jan en Cora. Die zijn hier lekker bezig! Naast de mooie rustieke camping midden in het groen en de gîtes bij het hoofdgebouw zijn ze ook begonnen met een houtzagerij/bedrijf met hout uit eigen bos. De camping zelf beslaat zo'n 2,5 ha maar er ligt op de flanken van de berg nog ruim 100 ha woud. De twee mooie chalets op de camping zijn van "eigen" hout gebouwd. Met een tevreden gevoel sluit ik dit bezoek af, het is inspirerend om met eigen ogen te zien wat een mooie rustieke campings er zijn en op welke manier de eigenaren zich (goed) redden! Het woord pionieren komt in me op... Het is net na de middag en de bedoeling is om mijn avond-bestemming, iets voorbij de Spaanse grens, te halen. Ik kan die middag nog makkelijk een camping bezoeken... 

Le Sorgenti is een echte Italiaanse camping waar je hartelijk wordt ontvangen door de familie Collini. Het ligt in een bergachtig natuurgebied waar het overdag lekker warm is en 's avonds koel. Het is in het veel minder drukke noorden van Toscane, tegen de grens van Emilia-Romagna. De camping is eenvoudig, ook het sanitair, maar gezellig en schoon. De plekken zijn ruim en schaduwrijk. Er komen ook veel Italianen waardoor je zomaar terecht kunt komen in een lokaal feest of een gezamenlijke maaltijd. Op de camping wordt heerlijke koffie geserveerd en voor een smakelijke pizza of een ijsje kun je in het dorp Palazzuolo sul Senio terecht. Een zwembad is er niet maar er kan in de langsgelegen rivier gezwommen worden. De omgeving leent zich vooral voor uitstapjes in de natuur. Voor cultuur moet je wat verder rijden. Deze camping is te vinden in onze Italië gids, en op de site en app.

Na Borio is het lunchtijd en ik rijd een tijdje vruchteloos op zoek naar een leuk restaurantje. De befaamde Franse middagmenu's zijn niet te versmaden. Meestal vind je 3 gangen tussen 12 en 15 euro. Wel exact tussen 12 en 2 uur aanschuiven, de tijden zijn redelijk heilig! Maar dat lukt me vandaag niet ondanks de fraaie route en de dorpjes onderweg. Geeft niks, bij de supermarkten hebben ze ook lekkere dingen en ik eet heel romantisch op de parkeerplaats van de Super U net voor Narbonne. De route is inmiddels overgegaan van berglandschap naar een vlak landschap met veel kanalen. Het waait hier bijna altijd, maar de hemel is strakblauw en de temperatuurmeter geeft 24 aan! Ik ken drie campings in het laatste hoekje van Frankrijk onder Perpignan (die vind je in de gids en op de site) en besluit er voor vandaag nog één te bezoeken: Mas d' en Bacou. Hiervoor neem ik een stukje péage en ga er bij le Boulou weer af, net vóór de grens. Deze camping ligt een stuk rijden de bergen in, bij Reynès. Het zijn smalle weggetjes, deels onverhard. Ik verheug me op de aankomst bij de camping want ik weet dat je door de rivier moet rijden om er te komen, maar helaas... De route ligt droog. Ik word ontvangen door Ert en Anneke, de Vlaamse eigenaars, en we maken een toer over het ruime terrein. Leuk om te zien hoe ze allerlei slimme oplossingen hebben bedacht om de camping handiger te maken. De camping zelf is heel ruim, echt rustiek en ligt langs het riviertje de Ample. Het is hier super rustig want zeer afgelegen, voor tochtjes moet je dus zeker eigen vervoer hebben. Ik geef maar niet toe aan de verleiding om nog één van de schattige Pyreneese berghondjes van hun nestje mee te nemen (ik heb al een hond!). Tijd om weer te gaan... Er schijnen geweldige 4wd weggetjes te zijn hier door de bergen, ook routes die de grens oversteken. Maar volgens Anneke heb je daar echt uren voor nodig. En de avond valt al vroeg dus ik besluit maar om de gewone binnen-route te nemen via Céret-Le Perthus. Mijn avond stop zal zijn in Cistella, bij Figueres, waarover later meer. Ik heb die dag 299 km achter de wielen en 5 campings gezien, een record! 

Een van mijn favoriete overnachtingsplaatsen in Spanje is toch wel Can Lluis. Het is geen camping maar wel zeer rustiek. Je vindt hier smaakvolle appartementen maar ook een mooie pipowagen. Zo kun je er toch een beetje kamperen! Het kleinschalige complex ligt boven op een berg achter het dorp Cistella. Er loopt een ruige, onverharde weg naar toe van een km of 2. Door deze unieke ligging is de rust hier totaal en heb je ook prachtig uitzicht. De gebouwen zijn uit natuursteen opgetrokken en daaromheen vind je de overdekte zomerkamer "El Paller", het zwembad en het BBQ terras. Verder zijn er ruime velden en olijfbossen om te spelen en te wandelen. Alles is met veel smaak opgezet. 10 jaar geleden zijn de Nederlandse eigenaars: Rinus en Carien, met een eeuwenoude ruïne begonnen. In de loop van de jaren werd het met veel geduld en energie uitgebouwd naar het heerlijke vakantieverblijf dat het nu is. De sfeer is heel relaxt. Can Lluis is ook volledig selfsupporting: water uit eigen bron en electriciteit uit zonne-energie. Regelmatig kun je aanschuiven voor een lekkere maaltijd maar beneden in het dorp zijn ook leuke restaurants. De locatie is geschikt voor uitstapjes naar het door Salvador Dali beroemde Figueres, maar ook in de natuur van de Emporda. Het verrassend mooie Girona ligt op 45 km en de kust op 25 km. Can Lluis is trouwens zowel hond- als motorvriendelijk! Ik ben er nu neergestreken omdat ik vanuit hier de Catalaanse rustieke campings wil bezoeken. Daarover meer in een volgend blogje!  

Dicht bij de imposante monding van de rivier Gironde vind je deze camping die onlangs op Rustiek Kamperen verscheen: Chez Gendron. In Frankrijk is de zogenaamde lieu-dit (naam van de plek) vaak ook het adres en ook hier is dat het geval, al wordt het hier ook wel eens als Jandron of Jeandron geschreven. Dit is een fijne, met 55 plaatsen iets grotere, rustieke camping, met de Nederlandse Sander en Aletta als eigenaars. Het ligt tussen zonovergoten heuvels en wijnvelden en nog net in het departement Gironde. Ook hier was ooit een wijnboerderij. Van de oppervlakte van 3,5 ha wordt slechts 1,5 ha ingenomen door de camping, de rest is om te struinen en te spelen. Ruimte genoeg dus. De sfeer op de camping is ontspannen, er is weinig vaste verhuur en het is er leuk voor mensen met kinderen. Een zwembad is aanwezig. Chez Gendron maakt trouwens deel uit van een groepje campings met dezelfde sfeer: GGG (goede gastvrije groene campings). Mocht je een kampeertoer door Frankrijk willen maken! Hier in de buurt, bij Saint-Bonnet sur Gironde is nog een hele fijne, (veel kleinere met 6 plaatsen) rustieke camping: Chêne Vert. Deze is, naast de site en app, ook te vinden in de Frankrijk gids.

Een rustige dag vandaag... Even een beetje relaxen nadat ik hiervoor in 2 dagen 9 campings heb bezocht. Twee staan er vandaag (20 oktober) op het programma, allebei net over de grens ten noordwesten van Figueres. Ik wil net in de auto stappen als Rinus, van Can Lluis, me aanbiedt om het tochtje op de motor te doen! Ik mag dan gebruik maken van de blitse Motoguzzi V7 Stornello en zo'n aanbod sla je natuurlijk niet af. Rinus rijdt mee op zijn imposante GS. Eerst rijden we over landelijke kleine wegen naar Sant Llorenc de la Muga, een mooi plaatsje. Hier ligt camping La Fradera aan de rivier net buiten het dorp. Een prima en nette camping maar ik vind hem niet rustiek genoeg meer. De vaste verhuur heeft teveel de overhand genomen, het wordt nogal hokjes achtig. Ik besluit deze niet meer op te nemen in de volgende gids. Wat een verschil met de volgende camping die we na een mooie rit langs het stuwmeer Boadella de bergen in richting Franse grens bereiken: El Macanet. Deze mag het stempel "rustiek" met trots dragen! Heel natuurlijk gelegen midden in het bos, veel ruimte en rust en ook nog een relaxte ontvangst met koffie. Deze camping zul je ook dus vinden in de nieuwe editie van Rustiek Kamperen in Spanje en Portugal die eind januari 2017 verschijnt! Terug naar Cistella waar ik eens even lekker op de kaart (papier! Michelin!) de route van morgen ga uitstippelen.

River is een sportieve rustieke camping. Dit komt vooral door de ligging op 935 m hoogte en in het dal van de rivier Ubaye. Dit nodigt uit tot kanoën, raften, wandelen en nog veel meer. Zo zullen bijvoorbeeld mountainbikers en motorrijders zich hier ook zeker thuisvoelen. het aantal mooie D-weggetjes is niet te tellen! De rivier komt 20 km verderop en na 30 stroomversnellingen uit in het beroemde meer van Serre-Poncon waar van alles te doen is. Ook niet ver ligt de stad Barcelonnette, waar de grote boodschappen gedaan kunnen worden. Je hebt hier maar liefst 300 dagen zon per jaar! De camping heeft 40 plaatsen, er zijn ook mobilehomes beschikbaar voor wie licht reist. De emplacementen zijn beschaduwd door pijnbomen en het is mogelijk om direct aan de rivier te staan. De Nederlandse familie Kooistra is er uw gastgezin. Meer info over camping River vind je op site, app en in de gids.

Te koop aangeboden: 

Een prachtig en sfeervol complex van circa 200 jaar oud met veel mogelijkheden in het zuiden van de Bourgogne, dicht bij de Loire. Het beslaat 8300 m2 met een karakteristiek woonhuis en veel bijgebouwen en eigen toegangsweg. Het woonhuis, nu in gebruik als gîte, is al met smaak gerenoveerd. De huurders zijn enthousiast over dit heerlijke, in een groene oase gelegen vakantiehuis. Daarbij zijn er nog vele bijgebouwen waarin nog minimaal 3 huisjes/appartementen/gastenverblijven en/of een eventueel campingsanitair kunnen worden gerealiseerd. Daarbij rest er nog veel opslagruimte of plaats voor een atelier. Ook op de zolder van het woonhuis zou nog een ruim appartement kunnen worden gemaakt of B&B kamers. De gemeente geeft een positief advies voor camping en de gîte vergunning is al aanwezig. Het geheel ligt in een parkachtige tuin met een eigen toegangsweg. Het is ideaal voor een stel/gezin dat de droom voor een eigen vakantiehuis met gastenverblijven of zelfs een kleinschalig toeristisch bedrijf waar wil maken maar voor een budget dat nog te overzien is, of voor mensen die een vakantiehuis zoeken met veel ruimte/stallen etc. In de buurt zijn alle faciliteiten. Het klussen kan dan gebeuren vanuit een kant en klaar huis! Als je van zoiets niet alleen droomt, moet je dit echt zien!  Meer info hier, voor serieus geïnteresseerden zijn verdere details en foto's (verkoopmap) te krijgen (alleen via) Rustiek Kamperen mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

In overleg is het complex ook te huur voor langere tijd. In overleg ook te koop met inventaris.

De vraagprijs is 139.000 € KK

Vrijdag 21 oktober 2016: de bedoeling is om die dag 3 à 4 campings te bezoeken en dan ergens tussen Lleida en Zaragosa te overnachten. Voor de eerste camping hoef ik niet ver, naar Maia de Montcal. Ik heb goede dingen gehoord over deze camping en ik wil het even met eigen ogen zien: Can Coromines. Het klopt, dit is een mooie, rustige camping met veel groen en ik besluit hem in de nieuwe gids op te nemen. Daarna wil ik naar Manso Coguleras maar die nemen de telefoon (nog) niet op! Niet erg, hier vlakbij is er nog één: Can Banal Rural. Doe ik die eerst en probeer ik daarna gewoon nog een keer bij Manso. Deze twee campings liggen circa 10 km van elkaar af. Het bezoek aan Can Banal wordt een uitgebreide door de vriendelijke en enthousiaste ontvangst van de eigenaars Stendert en Maria. Na de koffie krijg ik alles te zien tijdens een uitgebreide wandeling over het zeer ruime en groene terrein. Dit ligt heel rustig in de bergen achter Montagut. Ook de splinternieuwe en smaakvolle appartementen die in de 16de eeuwse hoeve worden/zijn gemaakt worden bewonderd evenals de gezellige bar. Hier wordt ook lokaal bier geschonken, dat schept een band! En het weer helpt ook mee met een knalblauwe lucht, een zonnetje en een graad of 20. Een fijne, vriendelijke, eenvoudige en autoluwe camping midden in de natuur is mijn conclusie. Op weg naar de volgende...

Du Bois de Beaumard is een rustieke, parkachtig aangelegde camping met een kleine 50 plaatsen in het gebied van de Loire. Dit is het departement waar Frankrijk's langste rivier: de Loire, in de Atlantische oceaan uitkomt. De camping staat sinds 2011 onder Franse leiding van Sandra Delalande, die ook Engels spreekt. Het terrein ligt rustig dichtbij een bos en tussen de velden. In de buurt is genoeg te doen. Er is o.a een ornithologisch reservaat, dus neem je verrekijker mee! Maar er is ook genoeg Franse sfeer met bijvoorbeeld het middeleeuwse dorp La Roche Bernard. Lees hier meer over deze camping, die ook in onze gids staat.

Start-ups zijn er genoeg! Meestal denk je dan aan internet gerelateerde bedrijfjes. Maar nu is er een leuke start-up in de kampeer business: Geardropper. Het idee hierachter is om niet meer al die kampeerspullen mee te slepen, maar om ze op je bestemming op te pikken. Dan ga je heerlijk kamperen en daarna breng je de boel gewoon weer terug. Het grote verschil met een vaste huurtent is je flexibiliteit, je kunt een tijdje op een camping blijven, of een rondreis maken als je wilt. Dit heeft nog groter voordeel bij bestemmingen waar je met het vliegtuig of openbaar vervoer heen gaat: weinig bagage! Maar het is natuurlijk ook handig als je het kamperen gewoon eens uit wilt proberen zonder grote investeringen. Het idee ontstond op een berg in Italië bij medeoprichter en ras kampeerder Bas Sonnevelt. Hij besloot om het geweldige gevoel dat kamperen geeft met zoveel mogelijk mensen te delen door het simpelweg nog makkelijker te maken. Hij gaf zijn goede maar niet vervullende baan op en zo ontstond, na een intensieve periode van ontwikkelen: Geardropper. Hierbij werd dus niet over één nacht ijs gegaan en dit gebeurde samen met een kleine groep jonge professionals. Beleving, kwaliteit en service staan hoog in het vaandel. Naar mijn idee past het concept goed in deze tijd waar (jonge) mensen minder aan bezit hechten, verschillende soorten vakanties houden en licht willen reizen. Neem eens een kijkje op hun splinternieuwe site en plan je komende vakantie met weinig bagage! Ook campings die interesse hebben om afhaalpunt te worden kunnen zich direct melden bij Geardropper. 

Via Olot, Vic en Manresa rijd ik westwaarts richting Lleida. Ik moet nog een plek voor de nacht hebben maar ik wil ook nog een paar uur rijden. De volgende dag moet ik in de buurt van Madrid zijn en ik houd wel wel van compacte, relaxte etappes. Kamperen wordt lastig in deze contreien, er is bijna niks. Een speurtocht op internet naar hotels levert niet op wat ik zoek... Maar voor een leuke overnachtingsplaats ben ik al te ver gereden. Ik kom in het deprimerende gebied tussen Lleida en Zaragoza. Kaal, stoffig, vol met vrachtwagens en armoedig... Het voelt met de vallende avond zelfs een beetje bedreigend. Hier word je als reiziger niet vrolijk van. Ik besluit maar door te rijden naar Zaragoza en boek daar een hotel. Schijnt een mooie stad te zijn! Eenmaal aangekomen staat er bij de receptie een rij van honderden mensen. Er zijn net een paar bussen leeggelopen, dat is fijn na een lange dag!  Met ongelooflijke traagheid wordt de rij weggewerkt en ik besluit eerst maar even in de stad een biertje te drinken en wat te eten. Enkele uren later is het een stuk minder druk en krijg ik eindelijk mijn kamer. Ik kijk uit naar morgen, dan kan ik mijn nieuwe speelgoed uitproberen! (zie volgend Blog) Wie overigens in het binnenland van Spanje wil kamperen en liefst ook nog een beetje leuk, heeft het niet makkelijk! Er is in Zaragoza wel een stadscamping maar die heeft een hele slechte reputatie. Je bent gewaarschuwd! Andere, betere campings zijn ver van de stad. Hier kun je dus beter een hotelletje nemen. De stand van de dag: 427 km en drie campings gezien. 

Omdat ik nogal eens onderweg ben liep ik al een tijdje te denken aan een vouwfiets. Het gebeurt vaak dat je ergens bent en wel een tweewieler kan gebruiken. Een motor meenemen is gedoe en een fiets achter op zo'n rek vind ik ook niks. Een vouwfiets dus! Ik schrijf dit op het kampeerblog omdat zo'n ding natuurlijk zeer handig is voor een kampeervakantie. Ik zie trouwens op mijn eigen camping ook steeds meer mensen met vouwfietsen bij zich. De eisen waren: wel enige kwaliteit maar niet belachelijk duur, liefst geen vieze ketting, wel minstens 3 versnellingen en het hoeft ook niet de allerlichtste te zijn omdat ik weinig met de trein reis of 'm vaak hoef op te tillen. Ik had al een hele speurtocht gemaakt op internet en het grote arsenaal aan fietsen tussen 169,- en 2000,- euro bekeken. Nu loop ik toevallig op de kampeerbeurs het enthousiaste stel Ad en Angelique van Beixo tegen het lijf die daar een stand hadden. Zij maken fietsen met een cardan! Omdat ik fan ben van motorfietsen met cardan sprak dit me meteen aan. Op de beurs is een baantje gemaakt waar je fietsen kan uitproberen en ik besluit wat fietsen te gaan testen. Eerst de kleinste met 16 inch wielen: de Crosstown, mooi ding in matzwart (die heeft overigens geen cardan, maar een V-snaar) lekker licht maar met mijn 1,92 m voel ik me dan toch echt een aap op een circusfiets! Dan probeer ik de Compact high. De klik is er meteen, fietst lekker, je merkt niks van de cardan en hij is helemaal op mijn lengte in te stellen. Ook is de fiets gaaf om te zien in de geborstelde alu-kleur. Hij is ook in 't elektrisch te krijgen maar dat hoeft voor mij nog niet. Het wordt dan natuurlijk ook een stuk zwaarder. Op termijn kun je het trouwens altijd later nog ombouwen. Ook leuk om een Nederlands product te bezitten! De fietsen zijn niet goedkoop (van 700 tot 850 euro, niet elektrisch) maar bij vouwfietsen is goedkoop vaak ook duurkoop. De cardan techniek heeft natuurlijk ook een prijs. Gelukkig krijg je op de beurs een leuke korting! Deze fiets heb ik in Spanje goed uit kunnen proberen, eerst in Zaragoza en later nog eens op de Boulevard van Peniscóla. Om te beginnen: een ideale manier om een stad te ontdekken, je pakt 'm uit de auto en fietst de stad rond. Veel sneller dan te voet. Neem wel een goed slot, zodat je ook ergens koffie kunt gaan drinken. Tot groot vermaak van alle Chinese toeristen kwam ik in het hotel met de fiets de lift uit en zette hem op de stoep in elkaar. Dit is in het begin even wennen, zeker met het stuur gedeelte, maar dat moet je gewoon even 10 keer achter elkaar doen en dan weet je niet beter. Het geheel zit dan stevig in elkaar. Ik vind de cardan een gouden greep, geen vieze handen of smerige vlekken in je auto en weinig onderhoud. Zelfs met mijn lengte zit je er goed op, tochten van 20/30 km zijn geen enkel probleem en hij heeft 7 versnellingen. Een aanrader dus. Op mijn volgende tochten gaat de kleine Beixo dus zeker mee! Zaragoza is trouwens inderdaad een mooie stad, ik ben naar de imposante oude kathedraal gefietst en langs de Ebro, waar een fietspad is. Als je er op gaat letten zie je trouwens best veel mensen op een vouwfietsje, soms groeten ze elkaar! 

Na Zaragoza maak ik een trip via Castilla-La Mancha naar de Oostkust bij Peniscóla. Onderweg doe ik de volgende steden aan, ook om foto's te maken: Madrid (ben er toch vlakbij), Aranjuez, Toledo en het dorp Chinchón. Om met Aranjuez te beginnen: dit stelt als stad niet zoveel voor maar onderscheidt zich door een immens en prachtig park waar je uren kunt wandelen. In dit park schijnt de componist Rodrigo inspiratie te hebben opgedaan voor zijn beroemde stuk Concierto d' Aranjuez. Dit park loopt kilometers door tot het imposante Koninklijke zomerpaleis met prachtige galerijen en waterpartijen. In de langslopende rivier de Taag liggen de schildpadden te zonnen op de rotsen! Het bloed kruipt ook waar het niet gaan kan: even kijken wat voor camping er is. Aranjuez heeft een redelijk goede stadscamping die niet rustiek genoemd kan worden: camping Internacional. Toledo is een mooie stad met veel cultuur en geschiedenis en ligt spectaculair. Het cultiveert sterk de ridder sfeer en overal kun je zwaarden en messen kopen. Je hebt veel rommel maar ook een paar Spaanse topmerken zoals Muela. Voor Toledo kun je gerust een dagje uittrekken. Als je van koffie houdt, vergeet dan niet even langs te gaan bij Il Cappuccino, leuke tent met heerlijke koffie! Ook in Toledo is een goede stadscamping (Deze wel geprobeerd, een paar jaar eerder): El Greco. Chinchón is een prachtig dorpje ongeveer 20 km ten oosten van Aranjuez. Het is vooral bekend bij Madrilenen die in het weekend hun drukke stad ontvluchten. Vooral het authentieke dorpsplein valt op, omringd door hoge huizen met groene balkons. In veel hiervan zitten restaurantjes en op de balkons kun je met lekker weer romantisch eten. In de nauwe straatjes hoor je s 'avonds de muziek en het gestamp van de Flamenco-school! In of bij Chinchón is helaas geen camping.

De foto is genomen in het park te Aranjuez.

Ditmaal een kleine review van een product (niet gesponsord!) dat wij bij Rustiek Kamperen erg mooi vonden! Het Muela Rhino jagersmes. Wat heeft een goed kampeer- of survival mes nodig? Veel functies, of alleen een goed mes? Messen met veel functies zijn vaak kleiner. Soms wil je een groot mes om bijvoorbeeld een tak af te snijden of een zalm schoon te maken. Dit kwaliteits roestvrijstalen mes met een handvat van olijfbomen hout en een prachtige leren hoes, zou je alleen al willen hebben om naar te kijken! En wij, rustieke kampeerders, houden nu eenmaal van mooie spulletjes! Je krijgt het mes uiteraard vlijmscherp en met het full tang (lemmet loopt door tot en met het handvat) 14C28N Sandvik lemmet weet je zeker dat je het mes zeer weinig hoeft te slijpen, wat voor een kampeer/survival situatie natuurlijk handig is. Maar wat dit mes en het merk Muela bijzonder maakt, is dat elk mes in Spanje met de hand wordt gemaakt. Het bedrijf bestaat al meer dan 60 jaar en zetelt in Ciudad Real. (Veel messen, zelfs sommige Laguioles, komen uit het verre oosten.) Het feit dat het handgemaakt wordt en dat Muela de beste materialen gebruikt verklaart de hogere prijs van boven de 70€. Als je je daardoor niet laat afschrikken krijg je daar trouwens vast geen spijt van, want dit gaat een leven lang mee en wordt alleen maar mooier! Je kunt Muela messen kopen op veel verschillende websites maar het leukste is natuurlijk om er zelf één in Spanje uit te zoeken! Let op: zo’n groot mes mag je niet legaal bij je dragen.

Review geschreven/foto door Lucas Loorbach

Als je het gastenboek leest van deze kleine camping Rocca di Sotto dan zijn de superlatieven niet van de lucht! Het komt er in het kort op neer dat de bezoekers dit een droomplek vinden met een pracht uitzicht. Je zou kunnen zeggen dat je hier kampeert op het ritme van de natuur. Pluk je eigen tomaten (geen waterbommen!) geurige kruiden of fruit, wandel langs de beek of kampeer bijna wild op één van de slowcamp plekken. Bijna onnodig te zeggen dat deze camping autovrij is. Dit juweeltje staat in onze Italië gids maar nu ook op de site en (binnenkort bij de update) op de app. Het terrein dat maar liefst 10 ha beslaat voor slechts een twintigtal kampeerplekken, staat onder Nederlands beheer van Jan en Willeke die hier alweer 12 jaar wonen. Zij kozen bewust voor een rustiger en duurzamer leven in dit prachtige gebied en laten jou daarvan meegenieten! Niet het roer om, maar een andere weg, zeggen ze zelf! De camping ligt in het mooie gebied Abruzzi.

Het is altijd een hele klus zo'n nieuwe gids maken.... Alle gegevens van de vorige gids checken, kijken of er campings niet meer voldoen, weten of er campings gesloten zijn, alle reacties van onze rustieke kampeerders lezen etc... En dan natuurlijk nog campings gaan kijken. Een nieuwe leuke rustieke camping? (Liefst als eerste binnengehengeld!) Of op bezoek bij een oude trouwe camping uit de gids? En onderweg hopen op mooi weer zodat we ook met mooi fotowerk thuiskomen. Maar het blijft heerlijk werk hoe intensief ook. En je zult altijd zien dat als je op het punt van drukken staat er nog een camping aan komt met een grote verandering. Bijvoorbeeld: wij gaan dicht! Aaaaarg... Naast de teksten nieuwe foto's zoeken en dan vooral een pakkende kaft. Ditmaal hoop ik de toch wat avontuurlijke rustieke kampeerder te grijpen met een mooie 4WD met daktent in een prachtig weids Spaans landschap. Maar laten we het kleine Portugal vooral niet vergeten! Wat een prachtig land en qua rustieke camping dichtheid beter dan Spanje. Ik denk vaak met plezier terug aan mijn mooie #roadtripsvanbert door dit land en kan niet wachten om weer te gaan. Afijn, in samenwerking met redactie, kampeerders, vormgevers, drukkers en kaartenmaker (bedankt allemaal) staat er in mijn ogen weer een prachtige nieuwe gids!  Over 2 weken is hij overal te koop voor 13,95€. Het ISBN is 9789082326642.  

Vandaag een tussen-etappe van 465 km voor de boeg! Deze start bij Madrid en zal eindigen ergens aan de Middelandse zee. Het is 29 oktober en heel mistig hier op de hoogvlakte rond Madrid. Er liggen 2 campings op mijn route maar helaas zijn de eigenaren daarvan beiden niet aanwezig. Die zullen dus een andere keer bezocht moeten worden. Omdat het zo mistig is besluit ik niet binnendoor te rijden via Cuenca maar op de A3 te blijven richting Valencia. De mist lost zich op en al snel stijgt de temperatuur tot over de 20 graden met een strakblauwe lucht. Saaie stukken snelweg worden afgewisseld met indrukwekkende panorama's, bijvoorbeeld bij het stuwmeer Contreras. De rio Cabriol die het meer voedt markeert hier ook het begin van een veel ruiger en groener stuk natuur met de naam Serra Martes met toppen tot over de 1000 m. Ik laat Valencia voor wat het is, deze mooie stad is zeker de moeite waard maar ik ben er een paar jaar geleden al geweest. Ik besluit na de lange rondweg niet de tolweg te nemen richting Barcelona maar de alternatieve A7. Dit gaat opvallend goed. Ik besluit ergens in de buurt van Peniscola neer te strijken want dan kan ik daar vlakbij morgen camping L' Orangeraie bekijken. Het is nog even zoeken naar een slaapplek want het is een lang weekend in Spanje en veel mensen trekken naar de kust. Maar uiteindelijk vind ik een sfeervol hotel in oude Spaanse stijl pal aan het strand. (Hosteria del Mar, avenida Papa Luna 18) Personeel is ook aardig. Wat een verademing tussen de overige beton kolossen! Kamperen lijkt me hier geen optie, de camping waar ik langs kom bij het stadje is een opeenstapeling van kampeerwagens. Peniscola is wel een aardig plaatsje met een lange boulevard en een oud stadsgedeelte hoog op een rots. Ik maak er een mooi tochtje met de vouwfiets...

De Drôme is altijd één van mijn favoriete gebieden geweest in Frankrijk. Een heel afwisselend landschap met al een echt Zuid-Franse uitstraling. Ook het licht is hier helderder en je begrijpt waarom al die schilders naar het zuiden trokken! Als je van (positief bedoeld!) ouderwets kamperen houdt dan hebben we hier een goed tip: La Motte. Deze eenvoudige en zeer op de natuur gerichte camping staal al een tijd in onze gids, maar is nu ook op de site te bewonderen. Stilte, ruimte en genieten met respect van de natuur is hier belangrijk. Er is geen stroom, wel wifi. Er zijn slechts 25 plaatsen en je staat voor je gevoel midden in de natuur met uitzicht op imposante rotsformaties. Er is gezelligheid, maar geen vertier! Van dit soort campings zijn er niet veel meer, dus grijp je kans! Mocht je je willen losrukken uit de rust van de camping dan is er in de omgeving ook genoeg te doen. La Motte staat onder Nederlands beheer van Marcel.

La Charpenterie is een echte boerderijcamping. Er wordt pluimvee gehouden en er wordt graan verbouwd. Verder zijn de Nederlandse eigenaars grote dierenliefhebbers en er loopt dan ook van alles rond. Deze nieuwe camping ligt op een vlak stuk gras met relatief weinig schaduw en werd in 2009 opgericht. De eigenaars: Jean Willem en Margreet hebben wel ervaring, want de ouders van Jean Willem hebben al jaren een camping 40 kilometer verderop. Bij de camping is ook een grote vijver, waarin gevist en gezwommen kan worden. La Charpenterie is vooral geschikt voor mensen die op zoek zijn naar eenvoud op een werkende boerderij en in een gezellige en relaxte sfeer. Bekijk la Charpenterie op onze site en binnenkort op de app.